ነገረ ሃይማኖት ከጠቅላላው ሕይወት የተለየ ሳይሆን የሕይወት መሠረት እና ምሰሶ እንደ መሆኑ ፣ ክርስቲያኖች ሁሉንም ነገር በነገረ ሃይማኖት መነጽር ካልሆነ በስተቀር ልንመለከተው አይገባንም ። ያን ማድረግ ከተገለጠልን እውነት መፋታት ይሆናልና ። አንድም ነገረ ሃይማኖት በቤተ ክርስቲያን ቅጽሮች ውስጥ ወይም ነጠላ በሚለበስባቸው ዓውዶች የተገደበ ሳይሆን በእያንዳንዱ የሕይወታችን ቅጽበት ሐሳባችንን ሊመሠርት እና ሊመራ ይገባዋል ። ስለዚህም ኤማሁስ በዚህ መርሕ እና መረዳት መሠረት ፣ በአንድ በኩል ነገረ ሃይማታዊ የሆነን ተዋሥኦ ዘወትር በምንጠቀምባቸው መድረኮች እና ዓውዶች በኩል ፣ ዘወትር በምንነጋገርበት መንገድ የማቅረብ ፣ በሌላ በኩል ደግሞ ተዋሥኦው “ሃይማኖታዊ” በሚባሉ ርእሶች ሳይገደብ ወደ ሁሉም የሕይወታችን ክፍሎች እንዲሰፋ ፣ በተለይም በዘመናችን ያጋጠሙንን ፈተናዎች ፣ ዕድሎች ፣ ጥያቄዎች ወዘተርፈ የጠቀለለ እና የዳበረ እንዲሆን የማድረግ ተልዕኮ አላት።

ዳግመኛም በዘመናችን በሚደረጉት ሕዝባዊ ተዋሥኦዎች ውስጥ በእጅጉ የሚስተዋለውን ሸቃጭነት ፣ ጭፍን ወገንተኝነት ፣ ከቁም ነገር መቅጠን እና ጥራዝ ነጠቅነት በመሸሽ ፣ የታሰበበት ፣ ዝግጅት እና ንባብ የተደረገበት ፣ ጥልቀት ያለው እና ከሕይወት ጋር ቁርኝት ያለው አቅርቦት የማድረግ ዓላማ አላት ። ሕዝባዊ ተዋሥኦውንም በዚህ አቅጣጫ ለመግፋት በሚያስፈልገው መጠን ተጠየቅን ትፈጥራለች ። እንደምትጠይቀው ደግሞ መጠየቅንም ትወድዳችለች ።

በጠቅላላው ኤማሁስ ከቤተ ክርስቲያን የተነጠለ ግብ የላትም ። ክርስቲያኖችን ማጽናት ፣ ሕዝባውያንን ደግሞ ወደ ቤተ ክርስቲያን መጥራት ። ነገር ግን በቤተ ክርስቲያን ውስጥም ሁሉም የራሱ ልዩ ሚና አለውና ኤማሁስም የራሴ ብላ ከያዘችው ሚናዋ አንጻር በቤተ ክርስቲያን ውስጥ እውነትን መሠረት ያደረገ እና ዘመኑን የዋጀ – በዘመናችን ካጋጠመን ሁለንተናዊ ድቀት ለመውጣት መነሻ የሚሆን ተዋሥኦ መፍጠርን ትሻለች ። እንዲሁም ከቤተ ክርስቲያን ውጭ ካሉ ሕዝባውያን ጋር እነርሱን ወደ ኅብረቱ መጥራትን ዓላማው ያደረገ እንጂ መበሻሸቅ ያልሆነ ፣ ስለዚህም የቤተ ክርስቲያንን አስተምህሮ በነቢብም በገቢርም በሚገባ የሚወክል ተዋሥኦ እንዲፈጠር ትሻለች ። ስለዚህ በተለያዩ አቅርቦቶቿ አጋፋሪዎቿ እና ታዳሚዎቿ ስለ ቤተ ክርስቲያን ታሪክ እና ትውፊት የዳበረ መረዳት ይኖራቸው ዘንድ ፣ በተለይም ደግሞ በሴኪዩላሪዝም ጦስ ያጣነውን ኦርቶዶክሳዊ ርእዮት ፣ ማለትም ነገረ ሃይማኖትን ዐይናችን ማድረግን ፣ ገንዘብ ለማድረግ እንደ ሁለቱ የኤማሁስ መንገደኞች ጉዞ እንዲጀምሩ እንመኛለን ። ወደ ኤማሁስ ጉዞ ከተጀመረ ዐይነ ልቡና ሰጪው አብሮ መጓዙ አይቀርምና ።